اگه راجع به توت فرنگی اطلاعاتی میخاید اینجا هست
به ادامه ی مطلب بروید .....
توتفرنگی
توتفرنگی (با نامهای: چیلک یا چیالک جنگلی، چَلَم و شالکَه) گیاهی نهاندانه از تیره? گل سرخ است. رشد این گیاه در آب و هوای معتدل گرم و در بستر غنی از گیاخاک و خاک اسیدی بسیار خوب است. گلهای توتفرنگی نسبت به سرما به شدت حساس هستند ولی عطر و طعم نهنج (قسمت خوراکی گیاه) با انجماد از بین نمیرود.[1]
توت فرنگی بهدلیل دارا بودن فیتو کمیکال، اثرات مثبت بسیاری بر روی مغز میگذارد و میتواند اثرات نامطلوب پیری بر مغز را کاهش دهد.
محتویات[نهفتن] |
تاریخچه توتفرنگی [ویرایش]
توتفرنگی میوهای نسبتاً جدید است که تا 250-300 سال قبل به این شکل امروزی وجود نداشت و بیشتر موارد استفاده دارویی داشته است. در قرن چهاردهم در فرانسه توت فرنگیهای وحشی از جنگل به زمین زراعتی منتقل شد و از آن به عنوان یک گیاه اهلی استفاده گردید. در جنگلهای شمال ایران توت فرنگی وحشی بطور فراوان یافت میشود. بهنظر میرسد که اولین رقم اصلاحشده در زمان صدارت اتابک اعظم از فرانسه به ایران آمد و به نام اتابکی خوانده شد.
نگارخانه [ویرایش]
بیماریها [ویرایش]
منابع [ویرایش]
- ↑ مریم پورثانی. چند نکته? مهم درباره توتفرنگی. . دانشمند، ش. 332 (خرداد 1370): 108.
- ایران دانش، پنج توصیه غذایی برای افزایش هوش
- آفتاب، توت فرنگی
برچسب ها : میوه , توت , توت فرنگی , قرمز , میوه ی قرمز , خوراکی گیاهی ,